Blog
تفاوت بین BDDE و PEG در فیلرهای اسید هیالورونیک

تفاوت بین BDDE و PEG در فیلرهای اسید هیالورونیک
BDDE (1،4-بوتاندیول دی گلیسیدیل اتر):
رایجترین عامل اتصال عرضی در فیلرهای هیالورونیک اسید است. نقش آن اتصال زنجیرههای HA و پایدارتر کردن ژل است.
PEG (پلی اتیلن گلیکول):
پلیمری محلول در آب و زیست سازگار که به طور گسترده در صنایع داروسازی و پزشکی مورد استفاده قرار میگیرد، اکنون به عنوان یک اتصال دهنده عرضی نسل جدید در فیلرهای پوستی در نظر گرفته میشود.
تفاوت های کلیدی بین BDDE و PEG در فیلرهای اسید هیالورونیک
۱. زیستسازگاری:
BDDE ممکن است مقادیر کمی از بقایای واکنش نداده را به جا بگذارد که میتواند باعث التهاب یا واکنشهای ناخواسته بافتی شود.
PEG بسیار زیستسازگار است و در حال حاضر به طور گسترده در پزشکی استفاده میشود و در نتیجه عوارض جانبی کمتری دارد.
۲. پایداری و طول عمر:
فیلرهای مبتنی بر BDDE پایدار هستند اما گاهی اوقات ممکن است به مرور زمان منجر به ایجاد گرههای کوچک شوند.
PEG ساختار شبکهای یکنواختتری ایجاد میکند که منجر به دوام بیشتر و کاهش خطر ایجاد گرههای زیر جلدی میشود.
۳. الاستیسیته و ویسکوزیته:
ژلهای BDDE گاهی اوقات میتوانند سفتتر و کمالاستیکتر باشند.
ژلهای مبتنی بر PEG الاستیسیته بهتری نشان میدهند و به طور طبیعیتری با حالات چهره سازگار میشوند.
۴. ایمنی درازمدت:
نگرانیهایی در مورد وجود باقیماندههای آزاد BDDE در بدن همچنان وجود دارد.
PEG کاملاً توسط بدن پذیرفته شده است و سابقه طولانی آن در داروسازی، ایمنی درازمدت آن را تأیید میکند.
چرا PEG بهتر است؟
- کاهش عوارض جانبی مانند التهاب، قرمزی یا فیبروز.
- ظاهر طبیعیتر به لطف ساختار ژل یکنواخت و الاستیک.
- نتایج ماندگارتر در مقایسه با فیلرهای BDDE.
- ایمنی بالاتر به دلیل زیستسازگاری بهتر.
- نشاندهنده نوآوری است، زیرا فیلرهای مبتنی بر PEG گام بعدی در پزشکی زیبایی هستند.
در حالی که BDDE سالهاست که به عنوان عامل اتصال عرضی استاندارد در فیلرها استفاده میشود، نگرانیهایی در مورد ترکیبات باقیمانده و عوارض جانبی احتمالی وجود دارد.
PEG با ایمنی، دوام و نتایج طبیعی برتر، گزینهای پیشرفتهتر و قابل اعتمادتر برای نسل بعدی فیلرهای اسید هیالورونیک محسوب میشود.