هیالورونیک اسید HA

نقش هیالورونیک اسید در بدن

اسید هیالورونیک HA، جزء اصلی ماتریکس خارج سلولی، در بافت های مختلف انسان مانند پوست، چشم، بافت همبند و سینوویوم یافت می شود.

با توجه به ویژگی های آنیونی بالای هیالورونیک اسید، می تواند آب را جذب کند تا متورم شود و حجم ایجاد کند و از ساختار پشتیبانی کند.

افزایش سن منجر به کاهش تولید اسید هیالورونیک و کلاژن در پوست می شود.

هنگامی که پوست خاصیت ویسکوالاستیک خود را از دست داد، چین و چروک های پوشاننده شروع به ایجاد می کنند.

پرکننده های پوستی هیالورونیک اسید با جایگزینی حجم از دست رفته، با پیری مقابله می کنند.

علاوه بر این، پرکننده‌های اسید هیالورونیک نیز باعث افزایش تولید کلاژن جوانسازی و تأثیر بر مورفولوژی فیبروبلاست و احیا و بازسازی می‌شوند.

دسته بندی هیالورونیک اسید ها

پرکننده اسید هیالورونیک را می توان به مشتقات حیوانی یا غیر حیوانی طبقه بندی کرد.

پرکننده های مشتق شده از حیوانات از شانه خروس به دست می آیند و تولید اسید هیالورونیک غیر حیوانی از طریق تخمیر زیستی استرپتوکوک صورت می گیرد.

پرکننده‌های اسید هیالورونیک را می‌توان بر اساس اینکه آیا از طریق تولید ذرات یا غیر ذره‌ای فرآوری می‌شود، طبقه‌بندی کرد.

نقش هیالورونیک اسید در ماندگاری فیلر ها

پرکننده اسید هیالورونیک حاوی ذرات هیالورونیک اسید اصلاح شده است.

که به صورت متقاطع هستند که امکان تولید اسید هیالورونیک غلیظ تری را فراهم می کند که مقاومت بیشتری در برابر تخریب شیمیایی و فیزیکی دارد.

در طول تخریب و تجزیه پرکننده اسید هیالورونیک، آب به آرامی جای آن را می گیرد و در نتیجه ژل هیالورونیک با غلظت کمتری در عین حال همان مقدار را اشغال می کند.

این عمل “تجزیه هم حجمی” نامیده می شود.

کاربرد های هیالورنیک اسید

فیلرهای هیالورونیک اسید برای بازگرداندن حجم از دست رفته به دلیل سن یا بیماری، ایجاد کانتور صورت و کمک به حفظ ظاهری جوان تزریق می شوند.

بسیاری از انواع مختلف پرکننده های ژل هیالورونیک اسید از نظر غلظت اسید هیالورونیک، اندازه ذرات، چگالی اتصال متقابل، مدت زمان و حضور لیدوکائین متفاوت هستند.

پرکننده‌های با چگالی بالا و ذرات بزرگ برای تزریق‌های عمیق پوستی توصیه می‌شوند، در حالی که پرکننده‌های با چگالی کم و ذرات کوچک برای خطوط ریز توصیه می‌شوند.

پرکننده اسید هیالورونیک به دلیل پاسخ آلرژیک کم، سهولت تزریق، بهبودی سریع، تکرارپذیری و نتایج فوری محبوب شده است.

محل های رایج تزریق عبارتند از:

گلابلا، چین های نازولبیال، چین های ملولابیال، لب ها، حفره های مالار، حفره های فرواوربیتال، ریتیدهای اطراف دهان و چانه. تزریق داخل مفصلی اسید هیالورونیک نیز به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد، به ویژه برای تسکین درد در بیماران مبتلا به آرتروز زانو.

تزریق داخل پوستی:

در درم میانی تا عمیق برای اصلاح چین و چروک صورت و چین و چروک و ریتیدهای اطراف دهان. سن بیماران باید بالای 21 سال باشد.

تزریق داخل مفصلی:

برای تسکین درد در بیماران مبتلا به استئوآرتریت خفیف تا متوسط ​​(OA) زانو که به اقدامات محافظه کارانه غیر دارویی و/یا مسکن ها پاسخ نداده اند.

تزریق زیر جلدی:

اصلاح کمبود حجم برای دست های پشتی در بیماران بالای 21 سال.

اصلاح کاهش حجم ناشی از افزایش سن و بزرگ کردن گونه در وسط صورت در بیماران بالای 21 سال.

تزریق ساب پریوستال:

اصلاح کاهش حجم ناشی از افزایش سن و بزرگ کردن گونه در وسط صورت در بیماران بالای 21 سال.

تزریق زیر مخاطی:

تزریق به لب برای بزرگ کردن لب در بیماران بالای 21 سال.

کرم/ژل موضعی:

مدیریت زخم ها، زخم های پوستی

تسکین علائم (سوزش، خارش و درد) در درماتیت ها مانند درماتیت آتوپیک، رادیودرماتیت و درماتیت تماسی آلرژیک.

مراحل قبل از تزریق هیالورونیک اسید

آماده سازی محل باید شامل پاک کردن هرگونه آرایش و پاکسازی با یک عامل ضد عفونی کننده.

برای جلوگیری از بیوفیلم، این تکنیک باید تا حد امکان آسپتیک باشد.

کاهش درد در محل تزریق از طریق بی حس کننده های موضعی یا تزریقی، بلوک های عصبی، کمپرس یخ و تکنیک های حواس پرتی قابل دستیابی است.

پرکننده اسید هیالورونیک به درم میانی تا عمیق تزریق می‌شود و تکنیک‌های آن عبارتند از :

سوراخ کردن سریال، نخ خطی، بادکش و هچ کردن متقاطع. برای بزرگ کردن لب نیاز به تزریق در زیر مخاط است.

محل های رایج تزریق عبارتند از:

لب ها، چین های نازولبیال، خطوط گلابلار، و چروک های اطراف چشمی و عمومی صورت. پس از اتمام تزریق، بیمار باید از کیسه یخ خنک استفاده کند تا کبودی و تورم به حداقل برسد و همچنین به بیمار توصیه شود از دستکاری ناحیه درمان خودداری کند.

عوارض تزریق هیالورونیک اسید

عوارضی که در استفاده از فیلرها به دلیل اینکه به صورت تزریقی انجام می شود، بسیار زیاد است، کبودی و هماتوم است.

 شایع ترین عوارض جانبی مرتبط با پرکننده اسید هیالورونیک درد، کبودی، قرمزی، خارش و تورم است.

این عوارض خود به خود محدود می شوند و معمولاً بیش از هفت روز طول نمی کشند.

راه های کم کردن عوارض تزریق هیالورونیک اسید

• با گذاشتن کیسه یخ روی محل تزریق
• قطع داروها یا مکمل‌هایی که خطر خونریزی را افزایش می‌دهند

عوارض جانبی بسیار نادر تزریق ژل هیالورونیک اسید

عفونت به دلیل تلقیح باکتری از طریق محل تزریق است که با تکنیک آسپتیک مناسب و اطمینان از عدم وجود عفونت فعال در نزدیکی محل تزریق قابل پیشگیری است.

نکروز بافتی می تواند از انسداد عروق ناشی از تزریق داخل شریانی فیلر اسید هیالورونیک ایجاد شود و اهمیت درک آناتومی صورت و انجام آزمایش آسپیراسیون خون قبل از تزریق را برجسته می کند.

در صورت مشکوک شدن به این عارضه نامطلوب، باید بلافاصله هیالورونیداز استفاده شود که ذرات ژل اسید هیالورونیک را حل می کند.

واکنش جسم خارجی گرانولوماتوز یک واکنش مستند بسیار نادر به تزریق پرکننده اسید هیالورونیک بوده است و تصور می شود که ناشی از واکنش به ناخالصی های باکتریایی باقی مانده از فرآیند تولید باشد.

هنگام انجام تزریق لب، بسیار مهم است که بدانید آیا بیمار سابقه عفونت ویروس هرپس سیمپلکس دارد یا سابقه فعال شدن مجدد ویروس هرپس سیمپلکس پس از تزریق فیلر قبلی دارد یا خیر.

آسیب ناشی از تزریق می تواند منجر به فعال شدن مجدد ویروس شود.

این قابل پیشگیری است و با آسیکلوویر خوراکی درمان می شود.

موارد منع مصرف فیلر هیالورونیک اسید عبارتند از:

1. حساسیت به اسید هیالورونیک یا هر یک از اجزای فرمولاسیون.
2. سابقه واکنش شدید آلرژیک یا آنافیلاکسی به اسید هیالورونیک.
3. واکنش حساسیت به پروتئین های باکتریایی گرم مثبت (برای محصولات مشتق شده از منبع باکتریایی).
4. واکنش حساسیت به لیدوکائین (برای محصولات حاوی لیدوکائین).
5. اختلال خونریزی.
6. تزریق به نقاطی غیر از محل های توصیه شده.

نقش هیالورونیداز بر روی هیالورونیک اسید

اثرات پرکننده اسید هیالورونیک با هیالورونیداز، آنزیمی که هم اسید هیالورونیک بومی و هم اسید تزریقی را تجزیه می کند، برگشت پذیر است. هیالورونیداز به ویژه زمانی مفید است که تزریق فیلر بیش از حد سطحی بوده است، همانطور که با تغییر رنگ مایل به آبی مشهود است.